P6 / J’Y ÉTAIS

Una Estivada que rima ambé capitada

Aqueste estiu se teniá a Sebasac (Avairon) la segonda edicion de la novèla Estivada, renomenada «Nov’Estivada» per l’an passat, e que retrobèt doncas ongan son nom cort e sa mesolha tota, e coma se fau !

Se pòt pas faire un retrach de çò que s’i passèt sensa passar per un pauc d’istòria, per ben comprendre leis enjòcs qu’i èran estacats, e l’importància qu’aqueu eveniment presentava per lo moviment occitan.
Per amòr que l’Estivada, aquò’s pas quin festenau occitan que siá… Foguèt, istoricament ja, lo premièr d’aquelei grands rendètz-vos annadièrs e pendent longtemps lo mai estructurat e estructurant, lo mai esperat e escrutat. Creat en 1995, prenguèt lèu una plaça particulara dins l’orizon culturau d’òc. Quitament se se debanava cada an a Rodès, aviá una dimension «inter-regionala» assumida, tant per son finançament que per sa capacitat de representar la diversitat de la cultura nòstra. Èra lo moment que permetiá a tot un fum de monde de se retrobar, d’escambiar, ambé segurament la programacion musicala la mai ambiciosa, un ensem de rescontres e d’animacions, un vilatge que recampava d’associacions e d’actors representant tot lo territòri, un public numerós e fisèl.

…

_{La suite de l’article est réservé aux abonnées 🗞️ … Abonnements}